Ik ben ondertussen 62 geworden. Ik hoor sommigen denken: “Is dat niet een beetje oud om nog met locale politiek bezig te zijn ?” Het is maar hoe je het bekijkt: ik voel mij nog goed en best in staat om een rol te spelen in de lokale politiek. Ik heb ervaring kunnen opdoen van op de politieke zijlijn. Als stadsambtenaar ben je dicht betrokken bij de voorbereiding van beslissingen. De beslissingen zelf zijn uiteraard het domein van de politici. Zo functioneert democratie nu eenmaal en zo functioneert ze goed.
Maar nu ik als ambtenaar gepensioneerd ben liggen er nieuwe kansen open. Natuurlijk had ik kunnen achterover leunen en alles van op afstand bekijken. Natuurlijk kon ik ook monkelend de lotgevallen van de politici gadeslaan en er wat hautain en soms cynisch mijn vrijblijvende commentaar spuien, al dan niet op facebook. Of –zoals velen op televisie verklaren- schouderophalend zuchten: “Politiek is mijn ding niet”. En dan denken dat je iets diepzinnigs hebt gezegd.
Ik heb gekozen om nog één keer mijn nek uit te steken. Ben ik daarvoor te oud ? Als ik Jesse Jackson, de oude bondgenoot van Martin Luther King en ooit nog Amerikaans presidentskandidaat, mag geloven hoef ik mij die vraag niet te stellen. Van hem zijn de woorden: “You’re never too young or too old for leadership”. Of anders gezegd, je bent nooit te jong of te oud om verantwoordelijkheid op te nemen. En ik voel mij nog perfect in staat om er in te vliegen. Dus…
Met diezelfde uitspraak in het achterhoofd steun ik volmondig de jonge kandidaten op onze kartellijst: je bent ook nooit te jong om leiderschap te tonen. En we vullen elkaar perfect aan: ouderen hebben de ervaring, jongeren de hoop in de toekomst. “Hoop heeft twee mooie dochters”, zou Augustinus ooit gezegd hebben, “woede en moed. Woede om hoe de dingen zijn en moed om ze te veranderen”. Een doordenker.
Maar nu ik als ambtenaar gepensioneerd ben liggen er nieuwe kansen open. Natuurlijk had ik kunnen achterover leunen en alles van op afstand bekijken. Natuurlijk kon ik ook monkelend de lotgevallen van de politici gadeslaan en er wat hautain en soms cynisch mijn vrijblijvende commentaar spuien, al dan niet op facebook. Of –zoals velen op televisie verklaren- schouderophalend zuchten: “Politiek is mijn ding niet”. En dan denken dat je iets diepzinnigs hebt gezegd.
Ik heb gekozen om nog één keer mijn nek uit te steken. Ben ik daarvoor te oud ? Als ik Jesse Jackson, de oude bondgenoot van Martin Luther King en ooit nog Amerikaans presidentskandidaat, mag geloven hoef ik mij die vraag niet te stellen. Van hem zijn de woorden: “You’re never too young or too old for leadership”. Of anders gezegd, je bent nooit te jong of te oud om verantwoordelijkheid op te nemen. En ik voel mij nog perfect in staat om er in te vliegen. Dus…
Met diezelfde uitspraak in het achterhoofd steun ik volmondig de jonge kandidaten op onze kartellijst: je bent ook nooit te jong om leiderschap te tonen. En we vullen elkaar perfect aan: ouderen hebben de ervaring, jongeren de hoop in de toekomst. “Hoop heeft twee mooie dochters”, zou Augustinus ooit gezegd hebben, “woede en moed. Woede om hoe de dingen zijn en moed om ze te veranderen”. Een doordenker.
RSS Feed